Quest braintainment psychologie is een tijdschrift dat ik graag lees. De werking van “het brein” wordt er in beschreven en dat intrigeert me. De kop op de voorpagina van deze uitgave van het blad ook. “Waarom verlangen we?”. Mmmm, interessante vraag inderdaad, hoe werkt dat eigenlijk? Ik koop het blad en verdiep me in het artikel. Hieronder beschrijf ik een deel van het artikel, deze keer niet uit eigen hand of brein dus, deze tekst.
“Je kunt heel lang verlangen naar iets dat in de toekomst ligt, maar daar eenmaal aangekomen kun je weer verlangen naar wat achter je ligt. Geluk is volgens de Duitse filosoof Wilhelm Schmid als je kunt genieten van het verlangen zelf. Zoals op een zomerdag aan een buitenlands strand zitten en je voorstellen hoe fijn het zou zijn als je een nieuw leven onder de zon zou kunnen beginnen. Zodra je die droom ten uitvoer brengt, verdwijnt het verlangen. Simpelweg omdat het dromerige beeld van dat wat je verlangde opeens realiteit is geworden. De Portugezen hebben daar trouwens een prachtig woord voor: saudade.
Het is een weemoedig verlangen dat nooit hoeft te worden vervuld.
Een rijker leven, een kind, zekerheid, een eigen huis, iemand om van te houden, iemand die van jou houdt, de lijst van dingen waar een mens naar kan verlangen is oneindig. Sterker nog, de mens bestaat uit verlangen. Het is de motor van ons bestaan. Het verlangen zelf is een glijdende schaal tussen helemaal niets verlangen aan de ene kant en obsessief naar iets verlangen aan de andere. Zonder verlangen bestaat het gevaar van een eentonig, saai leven. Maar wordt het verlangen te groot, dan is er die extreme interne inspanning die uiteindelijk gekmakend kan zijn. Daarom geldt voor verlangen misschien wel hetzelfde als voor vele andere geneugten. Het is plezierig, maar doe het met mate”.
Bron: Quest Psychologie nummer 3/2012
Niks nieuws onder de zon en heel herkenbaar. Wel goed om af en toe bij stil te staan, is mijn mening. En….als je erover nadenkt, waar verlang jij eigenlijk naar?
