Vooraf
Logeerbed opzetten en opmaken, knuffels op het bed. Traphekje boven aan de trap bevestigen om te voorkomen dat de kids in de nacht slaapdronken van de trap af mieteren. Boodschappen doen. Pannenkoekenmixschudbussen, vrolijke toppings, bob-de-bouwerworst, toetjes-met-smarties, knutseldoosjes, chocopasta, funcky vlokkies, pakjes sap, melk en brood halen. Twee lampjes gespot die van kleur veranderen, in de vorm van een auto en een paddestoel. Dat kan nog wel eens een succes worden voor €2,- per stuk, zegt m’n voorgevoel (dat later blijkt te kloppen). Vloerverwarming in de keuken aanzetten. De diepzeeduik-schatten voor in bad klaar leggen. Camera instellen. Snoetenpoetsers halen. Stofzuigen. Doos met speelgoed omkiepen op de warme keukenvloer. Jip & Janneke tafelkleedjes neerleggen. Enerzijds omdat die zo vrolijk zijn, anderzijds ter bescherming voor lijm, glitter en viltstift.
Jaaaaaaa, daar zijn ze!! Aan de grote tafel gaat Helen aan de slag met het versieren van een etui en knutselt Frank een in paar seconde een ingewikkelde blokkenauto in elkaar. We bakken pannenkoeken (de “foute” pannenkoeken belanden in de vuilnisbak), rennen door het huis, en daarna gaan de kids als tevreden lammetjes zo lief, vergezeld met de kleurige lampjes, slapen in het logeerbed. Om 3:00 uur staan 2 slaapdronken minimensjes in m’n slaapkamer. Om 03:03 uur heb ik ze weer in hun eigen bed terug gelegd na een dikke knuffel en om 03:05 slapen ze opnieuw als roosjes. Ven ligt vervolgens tot 5:00 uur klaarwakker. Om 6:00 uur is het volgens de boeven toch echt wel tijd om wakker te worden. Ze kruipen in het grote bed erbij en onder het genot van een tekenfilm probeer ik inderdaad tot leven te komen. Oefff.
Aan het ontbijt worden de funcky vlokken toch minder funcky gevonden als ik gehoopt had (“bah, er zitten gekleurde stukjes in!”). Desondanks is het erg gezellig keuvelen. Na het eten is het moment aangebroken om schatten en diamanten op te duiken in bad. Ze houden het lang vol in het water. Aankleden doen ze met enige hulp al helemaal zelf. Yeah, tijd voor tompoucen! Die maken we zelf; met name Frank blijkt dat geweldig leuk te vinden. Kok in spe? In de 2 minuten geduld die de kids kunnen opbrengen probeer ik een aantal portretten te schieten. Jemig wat is dat lastig! Naar buiten, de sneeuw in. Godzijdank vindt Frank het na een half uurtje te koud en wil hij naar binnen. Ik trek zelf die -15 graden in de zon ook niet dus Ven is happy dat we de warmte binnenshuis opzoeken. We maken een tekening voor papa en mama, bedenken woordjes met plakletters en lijmen nog wat glitter op het etui. Tijd voor broodjes met Bob-de-bouwer worst. Die na enige argumentatie mijnerzijds in de categorie “wel te eten” beoordeeld wordt door de fijnproevers. Na het eten speelt Frank voor spook en ligt hij vervolgens in een deuk als hij zichzelf terug ziet op het filmpje op de Iphone. De bel gaat. Papa en mama komen binnen en na koffie en knuffel vertrekt de familie richting huis.
Achteraf
Het ontplofte huis ontruimen van speelgoed. Traphekje weer de schuur in. Logeerkamer opruimen, wasmachine aan het werk zetten en stofzuigen. Naar de sportschool. Werken voor de hoofd sponsor. En bovenal heel erg nagenieten van de logeerpartij met 2 bijzondere kindjes.
Een weekendje met de kids. Voor veel van jullie heel gewoon. Voor mij blijft het bijzonder.