De datewereld. Een heel bijzondere wereld en commercieel gezien: big business!! Er zijn heel wat datingsites te vinden op het wereldwijde web. En ook in Nederland zijn er méér dan heel veel singles die zichzelf in de etalage zetten. Althans, zo voelde het voor mij op een gegeven moment. Ik heb zelf ook een paar maanden op zo’n site gestaan. Met een “foto op verzoek”. Want om nou helemaal in het openbaar te verschijnen als gelukkige single die wel “de bekende arm” mist, dat ging me toch echt te ver. Daarentegen bekeek ik zelf wel voornamelijk de mannen mèt foto, moet ik bekennen. “Ja joh?? Het gaat toch om de binnenkant Inge”?!? Duhhh. Dat snap ik. Maar toch wil ik ook met plezier naar de buitenkant kunnen kijken. Eerlijk is eerlijk.
Ik zocht een website uit, waarvoor je moest betalen om er te mogen prijken. M’n gedachte erachter was dat er dan weinig kaf en veel koren te bekennen zou zijn. Ik moet zeggen dat 4 van de 5 dates, met wie ik na een tijdje mailen en/of bellen afsprak, zeker tot de categorie koren behoorden. Op een datingsite kun je je eigen profiel invullen en ook je “wensenlijstje”. In het begin was ik zó kritisch, dat er geen enkele “match” rolde uit de toch wel héél veel mannen die ingeschreven stonden. Eeeuhhh, van de Ven, iets minder hoge eisen stellen dus, skip dat ontbijt op bed dan maar!
Date 1 heb ik eerder beschreven, zie een van mijn eerste blogjes.
Nummer 2 was – achteraf gezien dan – echt hilarisch. Met deze Gooise man (ik dacht van, ach……waarom ook niet) sprak ik af na een paar gezellige mailtjes en 2 telefoontjes. Mijn lessen geleerd van de eerste date, wilde ik alleen even koffie drinken. Ik was enigszins verwonderd dat de meneer wilde afspreken in De Witte Bergen. Dat is een van der Valk dat ik 1-op-1 associeer met werk. Na 2 x gevraagd te hebben of hij echt die plek bedoelde, begreep ik dat het daadwerkelijk zijn oprechte voorstel was. “Stel je open op van de Ven”….. dus ik ging er met een positieve insteek heen.
Toen ik iets te vroeg arriveerde, wilde ik eerst naar het toilet, een etage lager gelegen dan de entree. Nauwelijks 2 treden afgedaald, werd ik ingehaald door de meneer. “Héhé, niet meteen weer weglopen!!”. Achteraf denk ik dat deze man traumatische dates heeft gehad en bang was dat ik ook spontaan weg zou rennen toen ik hem zag. Ik moet eerlijk bekennen…… de foto die in zijn profiel stond, kwam niet héél erg overeen met de man die voor me stond.
In het half uurtje dat ik uit goed fatsoen met hem heb zitten koffie drinken, bleek dat de dater een enorme bindingsdrang had en naarstig op zoek was naar een nieuwe liefde. Ik werd er spontaan allergisch van. Ik heb direct toen de koffie arriveerde, eerlijk gezegd dat ik niet een goede “match” verwachtte met hem. De doorvraagsessie vol met overtuigingen van de Gooise meneer, waarom we ècht wel het ideale stel zouden vormen, heb ik na 5 minuten beleefd doch duidelijk afgekapt. Gierend van het lachen reed ik vervolgens naar huis. Op mijn leeftijd werd mijn mensenkennis toch nog behoorlijk uitgebreid door deze afspraakjes.
Er volgden nog een aantal dates. Dat waren gezellige momenten maar kregen geen vervolg.
Date 5 was een erg leuke man. Voldeed aan 99% van mijn wensen en we hadden een onwijs leuke avond in Utrecht.
Eerst wat gedronken in een cafeetje, daarna heerlijk gegeten in een leuk restaurantje. Veel gelachen, we ontdekten veel overeenkomsten, er waren veel privé en zakelijke onderwerpen waar we het over konden hebben en de tijd vloog om. Het spannendste moment is het moment waarop je afscheid neemt. Wat zeg je zelf, wat gaat die ander zeggen? Wil hij een 2e date of niet? Ik zou gezworen hebben dat ook hij een vervolgafspraak wilde. Wat zegt echter de man in kwestie na afloop van die oergezellige avond? “Ik laat het hier graag bij, ik heb geen klik met je”. Huh?!? In verwarring reed ik naar huis. Ik snapte er echt hélemaal niks van. Hoezo ”ik heb geen klik met je”? We hebben van 17:30 uur tot middernacht aan één stuk zitten kletsen en lachen! Hoe moet een eerste date dan wél verlopen om het gevoel van een “klik” te hebben??
Tegelijkertijd met die “klik” vertrok ook mijn geloof in de wereld van digitale dates met de noorderzon. Dit past niet bij mij. Dat het wèl kan werken, bewijzen 2 dames en een vriend in mijn vriendinnenkring. Helemaal happy met hun kanjer die ooit hun date was.
Dat waren dus mijn date-ervaringen en die ervaringen dateren alweer van een hele poos terug. Nadat ik eerst een tijdje ernstig aan mezelf heb getwijfeld en me serieus afvroeg wat ik in godsnaam allemaal fout deed (laat mij ook even in een slachtoffer-rol duiken…) heb ik de conclusie getrokken dat ik over mijn alleenstaandenbestaan niks te klagen heb. Ik heb enige rust in mijn lijf gekregen (niet te verwarren met rust in mijn leven) en ik geniet erg van de dingen die ik doe. Mijn wensenlijstje heb ik een hele tijd geleden met een heliumballon de lucht in gestuurd. Voor de eerlijke vinder met de èchte klik. En……??